D-day!!!

Ik ben er dan maar weer aan begonnen hé!!! No more sweets, bye bye chocolade en de chips worden maar weer is geband! Zoals voorgenomen ook opnieuw begonnen met lopen, de eerste les met Evy zit er weer op en het ging gelukkig vlotjes, woensdag zien of we or ons terug aan kunnen zetten als ik uit nacht kom :) En verder: liters liters en liters water (gelukkig drinken we dat graag, het is alleen een kwestie van er aan te denken)

PS: Heb het de zaterdag niet kunnen laten, de Quick moest eraan geloven, om meer specifiek te zijn de Nr.3 Cheese, en hij was HEERLIJK!!! (voor diegenen die de foto niet duidelijk vinden, hier verorber ik een Nr.3 cheese stick en de zalige hamburger zelf natuurlijk, excuse de GSM kwaliteit!)

We waren dan toch helemaal fout bezig dus 's avonds nog op restaurant geweest (een lekker pastaschotel met scampi's in tomatensaus en échalotten) en daarna goed gevierd op café voor Maho zijn verjaardag (veel plezier trouwens met die kwarteeuw :p)

Afkickverschijnselen

Reeds 12 dagen geen buikdansles meer gehad! Dat begint nu toch wel héél lang te worden hoor, en het wachten is nog niet gedaan. 10 april volgt pas weer de eerste les. Dit semester kunnen we 2 soorten les volgen (gaan we dan ook doen uiteraard), dinsdags zetten we de gewone beginners plus plus (je leest inderdaad 2 plussen, we moeten deze cursus 2 maal volgen om verder te gaan en dit wordt dus de 2de keer) cursus verder en donderdags komt er een themacursus 'ana saidi'. Overgelukkig natuurlijk, 2 keer les per week! Dit niet genoeg zijnde natuurlijk zijn er nog een paar workshops, halfas en shows in het vooruitzicht :)

Eerst hebben we een workshop met Razia, hier gaan we voor de 'drum solo choreography' en hopelijk gaat het frustratieniveau van zowel Razia als mezelf niet te hard stijgen want deze les is een niveautje te hoog vrees ik ;)

In mei volgen we dan een weekend workshops et de prachtige Sharon Kihara (ik kan niet uitdrukken hoe hard ik hier naar uitkijk :p) Dit betreft niet de klassieke bellydance maar de tribal fusion bellydance, nog nooit gedaan dus wordt het een hele belevenis denk ik!

En dan sluiten we wellicht af met Aziza, eveneens een zeer getalenteerde buikdanseres. Hier gaan we ons verdiepen in travelling steps en een pak shimmies hopelijk :)

Monday = D-Day

Ja het is weer zover, het heeft lang genoeg geduurd, we gaan de riem nogmaals aanspannen! De chocolade van Pasen mag nu stillekesaan op gaan zijn, al de vettigheid moeten we gewoon achterwege laten en er weer vollenbak tegen aan gaan!!!

Vorig jaar was ik van start gegaan met Start to Run. Wetende dat ik geen conditie heb, ging dit eigenlijk verbazingwekkend goed! 3 keer per week gaan lopen ging heel vlot, het was geen enkel probleem om het vol te houden, het werd zelfs een kleine verslaving, ik voelde me slecht als ik niet kon gaan. Maar toen gebeurde het: het koude weer sloeg genadeloos toe! Ik hoef er dus niet bij te vertellen dat ik mijn loopschoenen niet meer heb aangetrokken sinds december! De 8km die ik toen vlot aan één stuk kon doorlopen hoef ik nu dus niet meer te proberen.

Oké het goede voornemen dan, maandag beginnen we opnieuw! Desnoods doen we de hele Start to Run opnieuw, met Evy op mijn iPod moet dat wel lukken zeker ;)

We gaan er dus nog maar is voor om tegen de zomer dat 'ideale gewicht' te bereiken, hoeveel dat moet zijn zeg ik er niet bij, maar er mag toch een goeie 8kg af zeker! Will keep you posted, maar vandaag waag ik me nog aan een restaurantje :)

PS: Vinden jullie die Quick er niet lekker uitzien? Wat zou ik graag de Nr.3 Pepper is proberen, het zal dan toch voor maandag moeten zijn :p

Pussycat Dolls

"Boete voor te blote Pussycat Dolls"

De Pussycat Dolls moeten een boete betalen omdat ze tijdens een concert in Maleisië iets te veel onthulden. Het concert had vorig jaar in juli plaats in Kuala Lumpur. Bij Carmit Bachar, die ondertussen de groep heeft verlaten, floepte er een borst tevoorschijn. En Ashley Roberts zou haar edele delen getoond hebben toen haar nogal korte short er niet in slaagde om voor voldoende bedekking te zorgen. Het kost hen 3.400 dollar (2152 euro).Uiteraard wordt in een land als Maleisië extra zwaar getild aan de ontblote lichaamsdelen. Volgens de moslimwetten moet een vrouwelijke artiest het lichaam vanaf de schouders tot de knieën bedekken. "Hun optreden getuigde van grote onfatsoenlijkheid", zegt Rais Yatim, de minister van Cultuur die de klacht indiende. Het is ook verboden te springen, te roepen of dingen naar het publiek te gooien. Vorig jaar moesten Beyoncé en Gwen Stefani hun acts en hun kledij ook al aanpassen tijdens optredens in Maleisië.


Ik ben zelf vorig jaar naar een concert van deze babes kunnen gaan. En buiten dat het een geweldige show was (ongelooflijke danstalenten), waren ze nog amazingly beautiful ook (om jaloers op te zijn, right?) Van mij mogen ze gerust hun vlees laten zien hoor, een nipple accident is nooit ver weg denk ik dan wel altijd, no worries, nipples hebben we allemaal :p

Elementaire beleefdheid op de verloskamer: les 1

Even de situatie schetsen: een vrouw moet een dringende sectio (keizersnede) krijgen omdat haar kindje zich in foetale nood begint (= zo de baby er niet direct wordt uitgehaald kan de baby sterven!). Dit wilt zeggen een drukte maar vooral een snelheid van jewelste, iedereen doet zo snel mogelijkheid wat hij kan zodat we de baby er zo snel mogelijk uit hebben, dit wil natuurlijk ook zeggen dat alle andere NIET urgente zaken even moeten wachten. Achteraf wanneer de baby eruit is en in goede handen is, maar de operatie nog steeds aan de hand is, kom ik even in de bureau iets halen en staat er een man die in grote woede uitbarst (again in het Frans :p)

Hoe het zeker niet moet:
*Man: Wat is dat hier voor iets? Wij staan hier al 20 minuten te wachten!!!

*Ik: Mijn excuses meneer, maar we zijn met een enorme urgentie bezig.

*Man: Dat kan me niets schelen, ik sta hier al een halfuur te wachten, mijn vrouw heeft enorme pijn.

*Ik: Van zodra de gyneacoloog kan meneer, komt hij/zij er dadelijk aan!

*Man: Maar ik sta hier al meer dan een halfuur te bellen en geen kat die komt kijken.

*Ik: Ik weet het meneer en daarvoor mijn excuses, maar van zodra het kan, komt er iemand dadelijk uw vrouw helpen.

*Man: Ik eis dat er onmiddellijk iemand komt.

*Ik (begin nu stilaan mijn geduld en beleefdheid te verliezen, want mijn patiënte ligt daar nog altijd op tafel met haren buik open!): Meneer, als u vrouw later een dringende keizersnede nodig heeft, zou u niet graag hebben dat wij alles laten vallen en haar onmiddellijk hulp bieden?

*Man: Ik sta hier al meer dan een halfuur te bellen en niemand komt kijken!!!

*Ik wandel nu weg, want hier is reeds genoeg tijd verspilt!

Hoe het had moeten gaan:
*Man: Wat is dat hier voor iets? Wij staan hier al 20 minuten te wachten!!!

*Ik: Mijn excuses meneer, maar we zijn met een enorme urgentie bezig.

*Man: Oh, ik begrijp het mevrouw, ik laat u verder werken, nemen we gewoon plaats in de wachtzaal?

*Ik: Ja, daar kan u gerust zitten, van zodra het gaat, komt een gyneacoloog naar jullie toe, tot straks.

*Man: Bedankt, tot straks.

*Ik kan nu rustig, 5minuten vroeger en niet opgejaagd terug naar mijn patiënte gaan.

(nvdr: de mevrouw van de sympatieke meneer had een kleine bloeding bij een zwangerschapstermijn van 6 weken, is pijnvrij (itt wat de man beweerde) bij de gyneacoloog verschenen en pijnvrij terug naar huis kunnen keren ;))

Bellydance practise

So trots op mijn allereerste circle skirt met 1 van mijn lievelingsheupsjaaltjes :) Moest ik nu nog die achtergrond kunnen wegkrijgen zou het geweldig kunnen zijn :p

Slapeloze nachten

Waar houdt een persoon zich mee bezig die uit zijn nachtritme probeert te geraken na een reeks nachten gewerkt te hebben? Proberen slapen natuurlijk, maar dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan! Zo had ik vanochtend het plezier om tot 5u wakker te liggen. Dan begin je al eens te mijmeren. En zo stelde ik mezelf de vraag (die ik trouwens al vaker gesteld heb): als ik geen vroedvrouw zou zijn, wat zou ik dan kunnen zijn? Een carrière in het leger? Ja hoor, heb ik altijd al gewild! Een showgirl in de Moulin Rouge? Graag zelfs! Een professionele buikdanseres? Yes yes yes! Een polyglot gespecialiseerd in de Arabistiek? Leukt me leuk! Helaas lijken deze opties me om elk individuele redenen onmogelijk en onrealistisch. Een mens mag wel dromen zeker?

Wanneer je er dan weer genoeg van hebt van te zitten mijmeren want dit gemijmer zorgt er alleen maar voor dat al je levensdilemma's weer boven komen, dan kijk je nog maar wat TV. Gemakkelijk gezegd natuurlijk, want buiten belspeldellen valt er om 2u 's nachts niet veel meer te zien op TV. Had ik even geluk natuurlijk als ik over MTV zapte, hier zag ik een 'My Super Sweet 16' marathon. Ja hoor, de ene na de andere rijke tiener die de meest decadente verjaardagsfuifjes organiseerden. Nu zo een fuif van 100.00den dollars voldoet niet hoor, er moest ook telkens minstens 1 auto cadeau gegeven worden. Spreken we dan over een schattige Ford Fiesta zoals de mijne? Neen hoor, het moet toch minstens een BMW cabriolet zijn, of een dikke SUV natuurlijk! Na een stuk of 7 afleveringen ben ik dan toch maar weergekeerd naar mijn eigen dilemma's, die nu nog erger lijken na al dat poen gezien te hebben!!!

Do or don't

Very tempting vind ik dit. Elk jaar kijk ik, en elk jaar lijkt het me geweldig. Wat houdt me tegen denk je dan? Allereerst mijn werk natuurlijk! Maar dan is er ook nog het feit dat ik niet zo tuk ben op die camera's, al die mini-interviewkes dat de kandidaten dan geven, die lijken me niet echt mijn ding.

Nog enkele dagen om te kunnen inschrijven klonk de reclame net op TV. Do or don't, wat een dilemma, één van de zovelen.

A small introduction

Ik had gewoon een verhaaltje, een weetje of een nieuwtje kunnen schrijven, maar heb dan toch besloten om mezelf even voor te stellen.

Zo een 23 jaar geleden heb ik voor het eerst het daglicht gezien, of eerder het artificiële witte licht van een verloskamer, in Gent. Ik geloof zelf graag dat ik als jong meisje altijd heel braaf en schattig geweest ben, maar dat is natuurlijk voor vrije interpretatie vatbaar. Hier gaan we uiteraard geen bevestiging over vragen aan mijn oudere zus en broer. Als 10-jarige meid werd ik jeugdprinses van Zaventem, waar ik nog met veel trots aan terugdenk. Mijn jeugdige leven heb ik me week in week uit met klassiek ballet en turnen beziggehouden. Op de schoolbanken van het Heilg-Hart-College in Tervuren, waagde ik me aan Economie-Wiskunde, met wisselend succes bleek het helemaal niet mijn ding te zijn. In het Mater Dei Lyceum heb ik dan in het vijfde middelbaar de richting Menswetenschappen aangevat, duidelijk een betere keuze. Psychologie was dan wel mijn hoofdvak, toch besloot ik om hier niet in verder te gaan. In 2003 vatte ik aan de Erasmushogeschool van Brussel de studierichting vroedkunde. Wat me tot deze keuze dreef weet ik niet meer, maar heb er totnogtoe geen spijt van gehad. In mijn derde jaar had ik de kans om op buitenlandse stage te gaan, deze kans greep ik met beide handen en vertoefde zo 3 maand in Marokko, wat een geweldige ervaring is gebleken. Via een kleine omweg langs het Sint-Pieter ziekenhuis van Brussel, werk ik nu bijna 2 jaar in UZ Brussel. Eerst de materniteit verkend, dan toch overgelopen naar het verloskwartier.

Als een echte puber heb ik verschillende vriendjes gekend in mijn leven. Ook in mijn hogere studies profiteerde ik van het leven, maar daar kwam ik hem tegen. Meer als 4 jaar verder we're still going strong. Mijne Master in de Verpleegkunde, Koen.

De grootste passie van mijn leven is momentaal Raqs Sharki (letterlijke vertaling Oriëntaalse dans) of zoals de meeste mensen zeggen: 'buikdans'. Dit zoveel meer zijnde als met de 'buik' is het een ware obsessie. Eens je ermee begint kan je niet meer stoppen, wekelijkse lessen en zeer regelmatig workshops van onze nationale en internationale sterren, you name it, we're there.

Hopende dat dit niet te langdradig was, zal ik jullie nog wel terug zien op mijn blog.

Groetjes, Femke aka Adiva